BTY's PD101

Title : Drug Paring : Kang Daniel X Park Woojin Rate : NC (again.. -_-' ) Note : แนะนำให้ฟังเพลงด้วยค่ะ >>  ♪  ไม่รู้ความหมายเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่รู้สึกว่าเข้ากับฟีลเรื่องดี/ฮาาา...เอ็นจอยรีดดิ้งค่ะ  ♥ ___________________________________ ~ Day and night Night and day Deep inside me ~ 'สับสน' หรือเรียกว่า 'สองใจ' ดีล่ะ? โอเค! เขารู้ว่านี่มันไม่ใช่สิ่งที่ ถูก การที่มีแฟนแล้วจะไปรู้สึกดีกั บคนอื่นอีกเนี่ย ยิ่งคนอื่นที่ว่าเป็นเพื่อนร่ วมงานคนสนิทของตัวเองแล้วด้วย.. มันยิ่งไม่ถูก แต่ในความเป็นจริง ความรู้สึกมันห้ามกันได้หรอ? แน่นอนว่า ไม่ .. เขาไม่ได้รักแฟนของเขาน้อยลงเลย เพียงแต่ความรู้สึกที่มีต่อเพื่ อนร่วมงานคนนี้มันก็เพิ่มมากขึ้ นด้วย แน่นอนว่าอีกฝ่ายเองก็ด้วยเช่ นกัน ชัดเจนเสมอ แม้ไม่ได้พูด ... "คืนนี้จะกลับห้องปะ"  เสียงทุ้มพูดขึ้นแทรกเสี ยงเพลงที่เปิดคลอไปพร้อมกั บเขาที่กำลังออกแบบท่าเต้นอยู่ ตอนนี้ &q

Title : SMOKE  Paring : Kang Daniel X Yoon Jisung X Ong Seongwoo Rate : NC-18 (!!!) Note : เราไม่ใช่คนตลกค่ะ เราเป็นคนบาป /ฮาาาาา ..เอ็นจอยรีดดิ้งค่ะ  ♥ ______________________________ บันไดหนีไฟไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี ที่สุด.. แต่ถ้าเทียบกับห้องน้ำที่ค่อนข้ างที่จะสาธารณะกว่านั้น บันไดหนีไฟก็ดูจะเป็นตัวเลือกที่ ดีที่สุดสำหรับตอนนี้ ยุนจีซอง แทรกตัวผ่านประตู บานใหญ่ก่อนจะปิดมันลงอย่ างเบามือ ใช้แผ่นหลังบางของตัวเองดั นบานประตูเอาไว้ เผื่อมีใครบังเอิญมาเปิดมันเข้า จะได้ไหวตัวทัน มือเรียวล้วงหยิบมวนบุหรี่ ในกระเป๋ากางเกงด้านหลังที่ แอบหยิบจากหอพักมาคาบไว้อย่ างชำนาญ ตวัดสร้อยคอที่ตอนแรกอยู่ภายใต้ เสื้อยืดตัวโคร่งขึ้นมา อมยิ้มให้กับความชาญฉลาดของตั วเองที่หาวิธีซ่อนไฟแช็คจากพี่ เมเนเจอร์ได้อย่างไม่มีใครนึ กสงสัย ยกมือป้องปากพร้อมจ่อเปลวไฟเข้ ากับปลายแท่งนิโคติน สูดควันอันตรายเข้าร่างกาย ก่อนจะปล่อยออกมาพร้อมความรู้สึ กอัดอั้น อดทนมาแทบตาย! แน่นอนว่าตัวอาคารมีที่ให้สูบบุ หรี่ แต่สำหรับเขา คำว่าไอดอลมันค้ำหัวอยู่ จะให้ไปสูบแบบประเจ

Title : Good Morning Paring : Kang Daniel X Yoon Jisung Rate : PG !!! Note : นั่งพิมพ์เรื่อยๆประมาณสองชม.ได้ และพบว่ามันสั้นมาก สั้นมากจริงๆ 555555 แถมตัวเรื่องยังเรื่อยเหมือนตอนนั่งพิมพ์ด้วยค่ะ แต่ก็หน้าด้านลง /ว้อย! ยังไงก็.. เอ็นจอยรีดดิ้งนะคะ  ♥ __________________________________________ ตีห้าห้านาที. ถ้าว่ากันจริงๆแล้ว จีซองคิดว่ามันเป็นเวลานอน–ไม่ๆ ไม่ต้องคิด มันควรจะเป็นเวลานอนจริงๆนั่ นแหละ แต่เช้าตรู่แบบนี้ก็ยังมีไอ้บ้ าที่ไหนโทร.มาด้วยน้ำเสียงสุ ดแสนจะร่าเริงได้ -ยุนนิมมม ~   - “ อะไร ” -นีเอลเอ๊งงง - “ รู้แล้ว.. ว่าไง ” - ลงมาหาหน่อย - “ เมาหรอนั่น ” - หึ๊ !  คิดถึงเฉยยยๆ - โอเค !  เมาชัวร์ ตอบตรงคำถามสุดๆ “ กี่โมงรู้มั้ยเนี่ย ” - อื้ม ตีห้างายยยย   เร็วจิ ลงมาหาหน่อย- “ จะลงไปได้ไง เมาแล้วก็ไปนอน ” - ลงได้ดิ เนี่ย ก็อยู่หน้าบ้านพี่อะ- “ ตลกละ !” ก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่พอลุกมาดูตรงหน้าต่างก็เห็ นเด็กที่หน้าเหมือนหมาซามอยด์ยื นยิ้มตาปิดอยู่หน้าบ้านจริงๆ— จะเป็นบ้า !!! พอเดิ